Het “Misschien”-effect
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34081493/
In vergelijking met een conventionele gunst zijn mensen eerder bereid om een vreemde een gunst te verlenen die ze uiteindelijk misschien niet hoeven goed te maken. De studie betreft een reeks betaalde experimenten (totaal N = 3475) waarbij deelnemers daadwerkelijk donaties aan goede doelen konden doen. De introductie van een "misschien" in de donatievoorstellen door het willekeurig intrekken van sommige donaties leidde niet alleen tot een significante toename van het aantal donaties, maar ook tot een toename van het totale bedrag van de donaties. Dat wil zeggen, door een bevooroordeelde perceptie van kosten en baten in combinatie met een niet-lineaire kansweging werden de donaties die we als gevolg van het "misschien" introkken, overgecompenseerd door een grotere algemene bereidheid om te doneren.
Onze bevindingen tonen aan dat we met een simpel "misschien" kunnen inspelen op de fundamentele vooroordelen van de menselijke kennis om meer goede daden te laten verrichten. Het is natuurlijk niet verwonderlijk dat mensen eerder bereid zijn te helpen als er een kans is dat ze hun belofte niet hoeven waar te maken.
Het verlenen van een misschien gunst komt psychologisch voor mensen met tal van voordelen
Dat wil zeggen, door in te stemmen met het doen van een goede daad voelt de altruïst al de lonende "warme gloed" (Andreoni, 1990), zelfs als de daad nooit wordt gedaan.
Evenzo, als een nobele inspanning verhinderd werd door externe omstandigheden (zoals de broer die alsnog op tijd genezen is voor zijn verhuis ), kan de bereidwillige helper nog steeds een positief zelfbeeld behouden
Ten tweede: het intuitieve menselijke brein is niet zo goed in het maken van statistische inschattingen. Een daling van 100% zekerheid naar 95% misschien, zorgt voor een overproportionele gedragsreactie. Dat wil zeggen dat in plaats van de verandering van 5% te weerspiegelen, de donatiecijfers (gewogen) gemiddeld met 18% toenamen.
Implicaties buiten het donneren van geld: ook handig voor bloed- en orgaandonaties of de bereidheid om vluchtelingen te helpen.
Zoals de meeste duwtjes in de rug kunnen "misschien gunsten" dus ook worden misbruikt om mensen te verleiden tot acties die ze beter kunnen vermijden. Mensen die het zich eigenlijk niet kunnen veroorloven, zouden bijvoorbeeld uiteindelijk donaties kunnen doen. Tegelijkertijd is er geen reden om te speculeren dat het opnemen van een "misschien" de armen anders beïnvloedt, dus dit punt van zorg geldt ook voor elke andere donatiecampagne. Niettemin is voorzichtigheid altijd geboden als keuzearchitecturen worden ontworpen met een specifiek doel voor ogen.